Neden Girişimcilik Erken Yaşlarda Öğretilmeli?
Dünyanın daha fazla inovasyona ve girişimcilik becerilerine ihtiyaç duyulduğu aşikar. Peki bu ihtiyaç doğrultusunda, yeni nesil girişimcileri ve hayalperestleri cesaretlendirmek için çocuklara nasıl eğitim vermeliyiz?
Gerçekten daha çok girişimciye ihtiyacımız var mı?
Gelin bu soruyu sorarak başlayalım. Küçük işletmeler gerçekten ekonominin bel kemiğini oluşturuyor. Özellikle ABD'nin özel sektördeki iş gücünün hemen hemen yarısı (% 49,2) küçük işletmeler tarafından istihdam ediliyor ve son yirmi yılda ortaya çıkan her üç işletmenin ikisini de (% 64) küçük işletmeler (girişimler) oluşturuyor. Biliyoruz ki geçen yüzyıldaki en önemli yeniliklerden bazıları girişimciler tarafından ortaya çıktı (Unutmayın, Steve Jobs kendi bodrumunda Apple'ı kurdu).
İnsanlığın her daim doktorlara, avukatlara ve muhasebecilere ihtiyacı olacak ancak emin olmamız gereken bir başka şey ise: Daha çok girişimciye ihtiyacımız var! Bu nedenle, daha çok girişimci ve yeni iş kolları yaratmak için, ve çocuklarımızın erken girişimciler gibi düşünmesini sağlamak için ilham vermeli, danışmanlık yapmalı ve güçlenmelerine yardımcı olmamız gerekiyor!
Peki Bana Girişimci Olmam İçin İlham Veren Neydi? (Prosify CEO’su Kyle Racki anlatıyor)
Gelin size biraz kendi hikayemden bahsedeyim. Küçükken, kendi işimi yapacağımı hiç düşünmemiştim. Bazı girişimci arkadaşlarımın işletme sahibi aileleri vardı, ancak benim değil. Babam bir bakım çalışanıydı, annem de bir hemşireydi ve ikisi de iş sahibi olmayı bir kariyer yolu olarak görmüyordu. Ailem, kendi işini kuran 10 girişimciden 8'inin ilk 18 ay içinde başarısız olduğunu biliyordu ve bu başarısızlık oranı, onları beni yeni bir işe başlatma düşüncesinden uzaklaştıracak kadar korkutmak için yeterliydi..
Küçükken, kendi işimi yapacağımı hiç düşünmemiştim. Bazı girişimci arkadaşlarımın işletme sahibi aileleri vardı, ancak benim değil.
14 yaşıma geldiğimde, mahallemizde gazete dağıtan arkadaşım - ki bu işten kazandığı para ile kendine video oyunları ve oyuncak alıyordu -, bu işi bir başkasına devretmek istediğini söyledi. Bir lokanta ekibinde iş bulamayacak kadar gençtim, ama video oyunlarını alabilmek için mali açıdan bağımsızlığım olsun istiyordum, bu nedenle arkadaşıma gazete işinde çalışmak istediğimi söyledim.
Üç yıldan fazla bir süre boyunca, haftanın her günü okuldan sonra ve hafta sonları erken saatlerinde gazete dağıtarak bir saatten fazla zaman harcardım.O zamanlar farkında olamasam da , gazete dağıtıcısı olarak yaptığım bu iş beni girişimciliğe hazırlıyordu:
1) Kendini motive etmek zorunda kaldım: Gazete dağıtıcılığı yaparken, işe geç kaldığımda beni arayan bir patronum yoktu. Eğer bu işte belirli bir süre boyunca işimi aksatırsam - hasta olduğum ya da okul sonrası bir grup çalışmasına kaldığım zamanlar gibi - , arkadaşlarımdan veya ailemden birini o günkü gazete dağıtımı için, günlük ücret üzerinden benim için yapmalarını istiyordum. Çünkü gazete dağıtıcısı olmak, mahallemizde aksatılmayacak bir işti :)
2) Müşteriler tarafından gazete şirketine yapılacak ödemeleri de ben topluyordum. Kâr etmem aynı zamanda da yanlış hesap yapmamak için, gelir gider hesaplamaları yapmaya başladım, böylelikle muhasebeyi öğrendim.
3) Müşterileri mutlu etmek, farklı müşteri profilleriyle iş yapmak ve yeni müşterilere abonelik satmakla uğraştım. Böylelikle Müşteri İlişkilerinin önemini öğrendim.
4) Hatta tatile gittiklerinde yaz aylarında çimlerini keserek çapraz satışı öğrendim ve fazladan gelir elde ettim.
Ne olursa olsun, sonucunda kendi işimi kurmamış olsam da, ancak bu deneyim bana daha sonradan ihtiyaç duyduğum pek çok beceriyi kazandırdı. Bu örnekte de anlatılmak istendiği gibi, girişimcilik eğitimi küçük yaştan başlayarak verilmeli. Böylelikle, çocuklara sadece kendi işlerini kurmayı değil, aynı zamanda hayatlarının her alanında kullanabilecekleri pratik olma ve yaratıcılık becerileri kazandırarak potansiyellerini keşfetmelerini sağlayabiliriz.
